Ödemiş Eğitim-İş'ten Öğretmenlere Yönelik Şiddet ve Eğitim Sistemi Hakkında Açıklama
Son dönemde Ankara'da yaşanan öğretmene sözlü ve fiziksel şiddet olayı, münferit bir vaka olarak görülmemelidir.
Bu tablo, yıllardır öğretmeni değersizleştiren, itibarsızlaştıran ve güvencesizleştiren politikaların doğal sonucudur. Öğrencilerin sınıfta öğretmenlerine karşı sergilediği saygısızlık ve şiddet, toplumsal olarak tehlikeli bir eşik aşıldığını göstermektedir.
Ödemiş Eğitim-İş olarak vurgulamak isteriz ki, sorun yalnızca o sınıftaki birkaç öğrencinin davranışlarıyla açıklanamaz. Sorun, eğitim sisteminin bütününü çürüten yanlış politikalardadır. Öğretmenlerin ekonomik olarak zorlanması, güvencesiz çalıştırılması ve mesleki itibarlarının zayıflatılması; eğitimde niteliği değil, gösterişi ve propaganda amaçlı uygulamaları öne çıkaran politikaların sonucudur. Bu durum sınıflarda saygısızlık, şiddet ve öğrenme ortamının bozulması olarak geri dönmektedir.
Ayrıca, pedagojik yetkinliği olmayan kişi ve yapıların okullara dahil edilmesi, öğretmen otoritesini sistematik olarak erozyona uğratmaktadır. Yaklaşık 1 milyon atama bekleyen öğretmen varken, ücretli öğretmenlik uygulamaları kamusal eğitimin değersizleştiğinin en açık göstergesidir. Bu tablo, öğretmenliği gençler için gelecek vaat etmeyen bir meslek haline getirmekte, ekonomik güçlükler, güvencesizlik ve itibarsızlaştırma ise öğretmenleri tükenmişliğe sürüklemektedir.
Ödemiş Eğitim-İş olarak bir kez daha vurguluyoruz:
Ataması yapılmayan hiçbir öğretmen kalmamalıdır.
Ücretli öğretmenlik uygulaması sona erdirilmeli; tüm öğretmenler kadrolu ve güvenceli olmalıdır.
Öğretmen maaşları yoksulluk sınırının üzerinde belirlenmeli ve mesleğin itibarı güçlendirilmelidir.
Okulların fiziki koşulları —deprem güvenliği, sınıf mevcutları, hijyen ve altyapı— hızla iyileştirilmelidir.
Eğitim, gençlere sınav ve belirsizlik değil; gelecek ve istihdam vadetmelidir.
Bilimsel, laik ve kamusal bir eğitim yapısı güçlendirilmeli; öğrencilerin sosyal, duygusal ve kültürel gelişimleri desteklenmelidir.
Yaşananlar, toplum olarak nereye sürüklendiğimizi gösteren ciddi bir uyarıdır. Bu uyarıyı görmezden gelenler, yarın çok daha ağır bedellerle karşılaşacaktır.